Road Trip Budapest - Skopje
Οδικώς Βουδαπέστη - Σκόπια
On The Road...
Σάββατο 7 Ιουλίου έχουμε πρωινό ξύπνημα γιατί έχουμε δρόμο και στις 8 το πρωί αναχωρούμε για Σκόπια. Δεν είναι πολύ μεγάλη η απόσταση, αλλά ο φόβος μας είναι μήπως συναντήσουμε ουρά στα σύνορα και θέλουμε να φτάσουμε νωρίς γιατί θα κάνουμε μια διανυκτέρευση μόνο και να προλάβουμε να δούμε κάτι από την πόλη, οπότε ούτε πρωινό ούτε τίποτα και γρήγορα να προλάβουμε την κίνηση και τις ουρές!
Το να βγούμε από τη Βουδαπέστη από το σημείο που είμαστε είναι λίγο μπέρδεμα, καθώς δεν υπάρχει κάποια λεωφόρος, αλλά μικροί δρόμοι, όμως με την βοήθεια και του GPS και της πολύ καλής σήμανσης, αλλά και την έλλειψη κίνησης, γρήγορα θα βγούμε στο Μ5 που θα μας οδηγήσει μέχρι τα σύνορα.
Η διαδρομή μέχρι εκεί μονότονη θα έλεγα, μέσα από αγροτικές καλλιέργειες και καταπράσινα λιβάδια, η κίνηση φυσιολογική, οπότε έχουμε την ελπίδα ότι είναι νωρίς για να έχει ουρές στα σύνορα και αφού φουλάρουμε λίγο έξω από τη Βουδαπέστη, το έκτο συνολικά από την αρχή του ταξιδιού μας, μαζί με μια μικρή στάση στο ΣΕΑ Inárcsi για τα απαραίτητα για το δρόμο, σε 2 ώρες περίπου είμαστε στον συνοριακό σταθμό του Röszke. όπου παθαίνουμε ένα μικρό σοκ από την ουρά!
Η καθυστέρηση μεγάλη, οι έλεγχοι αρκετοί, τόσο στην έξοδο από Ουγγαρία, όσο κυρίως στην είσοδο για Σερβία, οι ανοιχτοί διάδρομοι 2 ή 3 κατά περίπτωση, οπότε η ουρά συνεχώς μεγάλωνε και είχαμε την ατυχία να πέσουμε και στην πιο αργή ίσως! Σε μας οι έλεγχοι και από τις δύο πλευρές τυπικοί, ταυτότητες, άδεια κλπ, οπότε δεν είχαμε επιπλέον καθυστέρηση και από αυτό το θέμα.
Μετά από σχεδόν 3 ώρες αναμονής έχουμε περάσει και τα σύνορα της Σερβίας και κινούμαστε πλέον στον γνωστό μας Α1, με κατεύθυνση το Βελιγράδι. Το τοπίο το ίδιο με της Ουγγαρίας, η κίνηση μεγαλύτερη εδώ, αλλά φτάσαμε Βελιγράδι σε λογικό χρόνο αφού πληρώσαμε τα πρώτα διόδια στην έξοδο πάντα, βγήκαμε από τον Α1 στον Α3 που περνά μέσα από το Βελιγράδι, ξανά στον Α1 και επόμενη στάση πλέον στα σύνορα, αφού πληρώσαμε και τα δεύτερα διόδια και ενώ είχαμε μια ακόμη καθυστέρηση κάπου κοντά στο Νις από ένα ατύχημα που μας έκανε να χάσουμε και εκεί λίγο χρόνο.
Φτάσαμε στο Presevo στις 7 το βράδυ, με την καθυστέρηση των 3 ωρών, πάθαμε ένα σοκ ακόμη καθώς και εδώ υπήρχαν ουρές, αλλά ευτυχώς οι έλεγχοι ήταν πιο χαλαροί, ταυτότητες και άδεια στην ουσία και έτσι με σχετικά μικρή καθυστέρηση που όμως ήταν περίπου μισή ώρα, περάσαμε στην Β. Μακεδονία έχοντας ξεφύγει ήδη περίπου 3 ώρες από τον αρχικό σχεδιασμό μας και με τα παιδιά, αλλά και εμάς τους μεγάλους, πλέον κουρασμένα, κυρίως από την πολύωρη αναμονή και όχι από το ταξίδι.
Ακολουθούμε και εδώ τον Α1 μέχρι το ύψος των Σκοπίων, όπου μπαίνουμε στον Α3 που θα μας οδηγήσει στην πόλη και αφού πληρώσαμε 2 διόδια. Διασχίσαμε την πόλη όπου είχε κάποια κίνηση που από ότι είδαμε οφειλόταν σε κάποιους κλειστούς από την αστυνομία δρόμους και φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας πάνω στον λόφο αργά και σχεδόν νύχτα πλέον, αλλά δυστυχώς οι διελεύσεις από τα σύνορα ήταν χρονοβόρες!
Συνολικά κάναμε 800 χιλιόμετρα περίπου, σε 12 ώρες μαζί με τις καθυστερήσεις στα σύνορα και το κόστος των διοδίων περίπου 19 ευρώ στη Σερβία και 2 στην Β. Μακεδονία, αφού για την Ουγγαρία είχαμε ήδη την βινιέτα από το ανέβασμα.
Η διαδρομή και στις 3 χώρες που περάσαμε εύκολη και χωρίς εκπλήξεις, αστυνόμευση υπήρχε αλλά όχι έντονη, η σήμανση καλή και δρόμοι σε αρκετά καλή κατάσταση, διαδρομή λοιπόν που μπορεί να κάνει ο καθένας μας εύκολα, με ασφάλεια, ξεκούραστα και χωρίς να αγχωθεί, αν εξαιρέσουμε φυσικά τις ουρές των συνόρων που κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν!
On The City...
Φτάνοντας αργά στην πόλη δεν είχαμε και πολλές επιλογές και έτσι αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας, το πολύ καλό και οικονομικό View Inn Boutique Hotel ψηλά στο λόφο και με θέα όλη την πόλη, πήγαμε για φαγητό, όμως Σάββατο βράδυ τα πράγματα δύσκολα, αλλά ευτυχώς βρήκαμε πάρκινγκ στο κέντρο και για καλή μας τύχη λίγο παραδίπλα βρήκαμε ένα εστιατόριο, το Gradska Kafeana Dvor όπου αν και ήταν γεμάτο μας βρήκαν να καθίσουμε και διαπιστώσαμε πως από τύχη επιλέξαμε ότι καλύτερο!
Τα φαγητά εκπληκτικά και οι τιμές πολύ χαμηλές. Στο δε πάρκινγκ πληρώσαμε 1 ευρώ περίπου για τις 2 ώρες και ένας ευγενικός κύριος αφού μας έδειξε στην οθόνη το ποσό με νοήματα μας ζήτησε να πληρώσουμε με κάρτα αφού δεν είχαμε δηνάρια!
Το επόμενο πρωί και με δεδομένο πως θα έπρεπε να επιστρέψουμε και την επόμενη δουλεύαμε, άρα θα έπρεπε να είμαστε Αθήνα μια λογική ώρα, δεν είχαμε και πολλά να κάνουμε, παρά μόνο μια βόλτα με το αυτοκίνητο στη πόλη και μια επίσκεψη στο Old Bazzar, που όμως λόγω Κυριακής υπολειτουργούσε. Πάντως είναι ένα από τα σημεία της πόλης που αξίζει να επισκεφθεί κάποιος, έχει αρκετά καφέ και εστιατόρια και φυσικά δεκάδες άλλα με τοπικά προϊόντα, σουβενίρ κλπ.
Η πόλη είναι μαζεμένη θα έλεγα, δεσπόζουν τα τεράστια γκρίζα κτίρια από την εποχή της Γιουγκοσλαβίας, έχει κίνηση αλλά υποφερτή και αν εξαιρέσουμε το πυκνοκατοικημένο κέντρο έχει αρκετό πράσινο, έχει και τον Αξιό ή Βαρδάρη που την διασχίζει και όμορφες γειτονιές, ειδικά προς το λόφο στους πρόποδες του οποίου είναι χτισμένο ένα μεγάλο κομμάτι της πόλης, με φαρδύς και άνετους δρόμους και με αρκετά καλή σήμανση που θα βρεις εύκολα το δρόμο σου.
Οι ντόπιοι ευγενικοί και φιλόξενοι, στο εστιατόριο που πήγαμε είχε ορχήστρα που έπαιζε κυρίως παραδοσιακά τους τραγούδια και το κέφι ήταν απίστευτο από όλους! Για τα φαγητά έγραψα πως ήταν πολύ νόστιμα και σε τιμές άριστες!
Για αξιοθέατα μην ρωτάτε, δυστυχώς δεν προλάβαμε να δούμε τίποτα πέρα από αυτά που ανέφερα ήδη και μερικά αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απομεινάρια από την εποχή Γκλιγκόροφ και σε ότι αφορά την ασφάλεια αν και δεν γυρίσαμε σε αρκετά σημεία, δείχνει να είναι ασφαλής πόλη!
Tips...
Όπως διαβάσατε η κίνηση ήταν μεγάλη στα σύνορα και το ίδιο θα συμβαίνει κάθε καλοκαίρι, οπότε στον προγραμματισμό σας να το έχετε υπόψιν μην την πατήσετε, γιατί θεωρώ πως θα υπάρχουν και μεγαλύτερες καθυστερήσεις από τις 3-4 ώρες που είχαμε εμείς, πχ τον Αύγουστο.
Στα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας υπάρχει και δεύτερος σταθμός, Röszke 2 και Horgos 2 αντίστοιχα παράλληλα με τους κυρίως, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν είναι ανοιχτά, αν έχει κίνηση κλπ και είναι και παράκαμψη, οπότε καλό είναι κάποιος να εξετάσει και αυτό το ενδεχόμενο, αλλά ελέγχοντας πρώτα αν όλα εκεί λειτουργούν σωστά.
Υπάρχει και ένας τρίτος συνοριακός σταθμός, Kübekháza λέγετε στην Ουγγαρία και είναι στο τριεθνές με την Ρουμανία, αλλά η παράκαμψη είναι μεγάλη και από επαρχιακούς δρόμους, αλλά αν η καθυστέρηση στον κυρίως είναι τεράστια, ίσως πρέπει να εξεταστεί και αυτό σαν εναλλακτική, γιατί από όσα έχω διαβάσει δεν έχει μεγάλη κίνηση!
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή όταν βλέπετε 3-4 αυτοκίνητα να πηγαίνουν σαν τρένο, γιατί πολλές φορές είναι Τούρκοι που πάνε όλοι μαζί παρέα και δεν θέλουν να χάσουν την επαφή μεταξύ τους και αν μπείτε ανάμεσά τους αρχίζουν να συμπεριφέρονται αγχωτικά και προσπαθούν να ανακτήσουν επαφή με κάθε τρόπο, είτε φρενάροντας οι μπροστινοί, είτε προσπαθώντας να περάσουν με κάθε τρόπο οι πίσω!
Στα Σκόπια υπάρχουν αρκετά και φθηνά πάρκινγκ, οπότε καλό είναι να βρείτε κάποιο και να αφήσετε εκεί το αυτοκίνητο, γιατί υπάρχουν αρκετοί έλεγχοι. Επίσης υπάρχουν ελεύθερα πάρκινγκ που όμως μπορείς να παρκάρεις συγκεκριμένες ώρες και μέρες, όπως έξω από το Old Bazaar. Καλό είναι να το προγραμματίσετε πριν φτάσετε.
Στη Β. Μακεδονία, όπως και σε όλες τις εκτός ΕΕ χώρες, οι καλές μας εταιρείες κινητής δεν έχουν δωρεάν περιαγωγή, οπότε θα ήταν καλό να αποθηκεύσετε κάποια σημεία ενδιαφέροντος έτσι ώστε και χωρίς δεδομένα να μπορέσετε να βρείτε εύκολα αυτό που θέλετε με εκτός σύνδεσης χάρτες.
Προσοχή στους Τούρκους και όχι μόνο, που οδηγούν από την Γερμανία χωρίς ουσιαστικά στάση για ύπνο και φτάνοντας στην Σερβία είναι ήδη αρκετά κουρασμένοι και τα ατυχήματα που βλέπεις είναι συχνά και σε ευθείες, προφανώς από την κούραση!
