Road Trip Belgrade - Vienna

Οδικώς Βελιγράδι - Βιέννη

On The Road...

Ξεκινήσαμε από το Βελιγράδι την Πέμπτη 30 Ιουνίου το πρωί περίπου στις 9 με προορισμό τη Βιέννη μέσω Ουγγαρίας. Αφήσαμε το κέντρο της πόλης και τον Α3 που πάει προς Κροατία και ξαναμπήκαμε στον Α1 κάνοντας την πρώτη στάση της ημέρας στο ΣΕΑ της Batajnica για ανεφοδιασμό, τον τρίτο του ταξιδιού μας αν υπολογίσουμε και τον αρχικό στο Μαρούσι και τα απαραίτητα για τον δρόμο. 

Πλέον κινούμαστε προς Νόβι Σαντ και περίπου παράλληλα με τον Δούναβη. Το τοπίο έχει γίνει πιο ήπιο, δεν υπάρχουν βουνά παρά μόνο πεδιάδες και λόφοι, αλλά γενικά διαδρομή ξεκούραστη για τον μάτι και τον οδηγό φυσικά! Η κίνηση μέτρια, με πολλά φορτηγά στη διαδρομή. 

Στις 12 το μεσημέρι φτάσαμε στο Horgos, στα σύνορα με την Ουγγαρία. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν διόδια από το Βελιγράδι με κόστος περίπου 7 ευρώ και πάντα με πληρωμή στην έξοδο. Προσπεράσαμε μια τεράστια ουρά από φορτηγά, που μπορείτε να δείτε και στο σχετικό βίντεο και φτάσαμε στον έλεγχο των Σέρβων, ο οποίος είναι καθαρά τυπικός και ζήτησαν μόνο ταυτότητες. 

Στην πλευρά της Ουγγαρίας, στο Röszke όπως ονομάζετε ο συνοριακός σταθμός, τα πράγματα είναι αυστηρότερα, καθώς στην ουσία είναι πύλη εισόδου στην ΕΕ και σε κάποιες περιπτώσεις ελέγχουν και πορτμπαγκάζ, αλλά ευτυχώς δεν είχε πολύ κίνηση και η συνολική καθυστέρηση ήταν μισή ώρα. 

Στις 12:30 λοιπόν πατούσαμε Ουγγαρία και πρώτο μέλημα η αγορά βινιέτας, αφού η χώρα δεν έχει διόδια. Σταματήσαμε στο πάρκινγκ που υπάρχει μετά τον έλεγχο, όπου με τεράστια γράμματα βλέπεις πως πουλάνε βινιέτες και έχουν και ανταλλακτήρια συναλλάγματος, αλλά εκεί δεν δέχονται ευρώ, αλλά μόνο πληρωμή σε φιορίνια και σου κάνουν στην ουσία ανάληψη από την κάρτα και κάνοντας την μετατροπή σε κλέβουν, αφού την βινιέτα των 12 ευρώ για 10 μέρες την πουλάνε 20! Δεν τσιμπήσαμε, προχωρήσαμε προς το επόμενο ΣΕΑ όπου υπολόγιζα να πουλάνε, αλλά είχα και την εναλλακτική να την αγοράσω online

Πράγματι την αγοράσαμε από το συγκεκριμένο με κάρτα στα 12 ευρώ, κάναμε και μια μικρή στάση για τα απαραίτητα και συνεχίσαμε το ταξίδι μας, κινούμενοι πλέον στον Μ5 μέχρι την Βουδαπέστη. Να πω πως η βινιέτα είναι ηλεκτρονική, δίνεις αριθμό αυτοκινήτου και εσύ έχεις την απόδειξη. Τα αυτοκίνητα ελέγχονται με κάμερες στη διαδρομή! Το τοπίο παρόμοιο με της Σερβίας, επίπεδο δηλαδή με χαμηλούς λόφους. 

Η κίνηση μέτρια και μετά από 2 περίπου ώρες φτάσαμε στο ύψος της Βουδαπέστης, μπαίνοντας πλέον στον Μ0 που είναι κάτι σαν περιφερειακός της πόλης, όπου κάναμε μια στάση για φαγητό στο KFC που υπήρχε εκεί και για πρώτη φορά στη ζωή μου θα δοκίμαζα αυτό το μοναδικό έδεσμα, αλλά δεν το είχε η μοίρα μου, αφού η συνεννόηση με την υπάλληλο ήταν μάλλον αδύνατη, αφού δεν μιλούσε τίποτα άλλο πέρα από τη γλώσσα της και άλλα παραγγείλαμε, άλλα μας έδωσε, τουλάχιστον έφαγαν τα παιδιά! Συνεχίσαμε στον Μ1 που θα μας πήγαινε μέχρι την Αυστρία. 

Η κίνηση πλέον μεγαλύτερη με πολλά φορτηγά, αλλά νορμάλ καταστάσεις και το τοπίο ίδιο. Σε ότι αφορά την οδηγική συμπεριφορά των ντόπιων τίποτα το ιδιαίτερο, μια χαρά οδηγούν, γρήγορα και δεξιά, αστυνόμευση υπάρχει αλλά όχι κάτι το έντονο, και οι δρόμοι τους σε άριστη κατάσταση, με πολύ καλή σήμανση! 

Με αυτά και αυτά, περίπου στις 5 περάσαμε στην Αυστρία, όπου αναγκαστική στάση στο πρώτο ΣΕΑ που βρήκαμε για αγορά βινιέτας. Εδώ πλέον σε ευρώ δεν έχει απάτες! Και η Αυστρία λοιπόν με βινιέτα και χωρίς διόδια, τουλάχιστον στη διαδρομή μας γιατί θυμάμαι πως έχει έξω από το Ινσμπρουγκ και ίσως και κάπου αλλού. Η τιμή της 10 ευρώ για 10 μέρες. 

Εδώ η βινιέτα είναι αυτοκόλλητη, κάτι σαν τα παλιά τέλη κυκλοφορίας που είχαμε πριν χρόνια, που την κολλάς στο παρμπρίζ και δεν μπορεί να ξεκολλήσει αν δεν γίνει κομματάκια! Εννοείτε πως δεν υπάρχει κάποιος έλεγχος στα σύνορα, απλά εκεί ο δρόμος στενεύει και ένας αυστριακός αστυνομικός θα έλεγα πως “κόβει φάτσες” και ανάλογα πράττει! Χαλαρά πλέον λοιπόν, αφού ο προορισμός μας είναι κοντά και δεν υπάρχει άγχος, η ώρα είναι αρκετά καλή!

Κινούμαστε πλέον στον Α4, ο οποίος θα μας πάει μέχρι την Βιέννη, αφού στην ουσία τη διασχίζει. Το τοπίο ίδιο, με χιλιάδες ανεμογεννήτριες δεξιά και αριστερά μέσα στα χωράφια και σε ότι αφορά τους δρόμους σε άριστη κατάσταση με άριστη σήμανση. Η αστυνόμευση πιο έντονη από της Ουγγαρίας και σε ότι αφορά την οδηγική συμπεριφορά… 

Μόνο να αναφέρω το γεγονός πως στην είσοδο της Βιέννης όπου είχε μποτιλιάρισμα όχι μόνο δεν υπήρχε στην ΛΕΑ ούτε παπάκι, αλλά οι οδηγοί στις δύο λωρίδες πήγαιναν όσο αριστερά και δεξιά μπορούσαν, δημιουργώντας ανάμεσά τους στην ουσία μια νέα ΛΕΑ! Πολιτισμός… Είχαμε αυτό το έντονο μποτιλιάρισμα το οποίο οφειλόταν στην μεγάλη κίνηση λόγω ώρας, αλλά στις 6 είμασταν πλέον στο κατάλυμα που είχαμε κλείσει. 

Το κόστος της διαδρομής από το Βελιγράδι με διόδια και βινιέτες στα 30 ευρώ περίπου, στην ουσία τα μισά από τη διαδρομή Αθήνα-Εύζωνοι, αφού οι βινιέτες ήταν και για τις επόμενες μέρες και την επιστροφή! Τα συνολικά χιλιόμετρα της ημέρας περίπου στα 600, τα οποία τα κάναμε σε 8,5 ώρες μαζί με τις στάσεις και την καθυστέρηση στα διόδια. 

Η διαδρομή ευχάριστη και ξεκούραστη, με όχι πολλές εναλλαγές στο τοπίο και σχετικά εύκολη για τον κάθε οδηγό χωρίς παγίδες και εκπλήξεις! Φυσικά απόλυτος σεβασμός στα όρια ταχύτητας, τα οποία σε γενικές γραμμές τηρούν οι πάντες και επίσης σεβασμό στον τρόπο που οδηγούν οι ντόπιοι, αν και δεν έχουν τίποτα το περίεργο. Να υπενθυμίσω ξανά πως δεν πρέπει να κάνετε το λάθος να κινηθείτε χωρίς βινιέτες, έστω και αν θα κάνετε ένα απλό πέρασμα από τη χώρα.

 

βελ
Όλο ευθεία και φτάνουμε!
IMG_20220630_115350
Αφήνοντας πίσω μας τη Σερβία...
IMG_20220630_122616
...και μπαίνοντας στη Ουγγαρία!
IMG_20220630_143836
Δεν το είχε η μοίρα μου...
IMG_20220630_172044
Βιέννη, πολιτισμός!!!
IMG_20220630_204346
Κάπου στο δρόμο...
βιθν
Εδώ οι καλές βινιέτες!
Χωρίς τίτλο
Στον Α4 για Βιέννη

On The City...

Είναι γνωστό πως η Βιέννη είναι μια ακριβή πόλη και ο δικός μας  συνδυασμός διαμονής, δηλαδή 2 ενήλικες, 2 παιδιά, πάρκινγκ και εύκολη πρόσβαση στην πόλη ήταν αρκετά δύσκολος και ακριβός! Επιλέξαμε ένα κατάλυμα στην περιοχή του Aspern, στην ανατολική πλευρά του Δούναβη, σχεδόν στην εξοχή με χωράφια απέναντι, αλλά με εύκολη πρόσβαση, οικονομικό αφού μας κόστισε περίπου 250 ευρώ για 3 διανυκτερεύσεις και κοντά σε συγκοινωνίες, αφού στα 300 μέτρα υπήρχε στάση λεωφορείου με σύνδεση με σταθμούς μετρό, με στόχο να μην χρησιμοποιήσουμε καθόλου αυτοκίνητο. 

H Wiener Linien είναι η εταιρεία διαχείρισης των συγκοινωνιών στη Βιέννη και μέσα από το site της ή την εφαρμογή για κινητό η αγορά εισιτήριων είναι εύκολη. Υπάρχουν επιλογές για ημερήσιο, διήμερο, τριήμερο κλπ και επίσης υπάρχει και η Vienna City Card που συνδυάζει μεταφορές, μουσεία, εκπτώσεις κλπ και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να συμφέρει. 

Προφανώς και η Βιέννη είναι μια πολύ όμορφη πόλη, δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει, αλλά αν πραγματικά θέλετε να τη γνωρίσετε καλά θα πρέπει να μείνετε 3-4 μέρες τουλάχιστον, αλλά εμείς που δεν είχαμε αυτή την πολυτέλεια χρόνου και προσπαθήσαμε να τα δούμε όλα σε 2 μέρες κάναμε θα έλεγα μια “εξωτερική” περιήγηση στα διάφορα αξιοθέατα της πόλης, χωρίς να επισκεφθούμε μουσεία, κάστρα κλπ. 

Έτσι κινηθήκαμε αρκετά με τις άριστες συγκοινωνίες και με τα πόδια διανύοντας πολλά χιλιόμετρα καθημερινά και προσπαθήσαμε να μπούμε στην κουλτούρα και να ζήσουμε την καθημερινότητα των βιεννέζων. 

Εύκολη πόλη λοιπόν, αφού μπορείς να μετακινηθείς παντού με τα ΜΜΜ και το περπάτημα σε αυτή είναι ευχάριστο, αφού παντού υπάρχει κάτι που θα δεις και δεν θα κουραστείς. Ξεκινάς από τον Ναό του Αγίου Στεφάνου και αφού περιηγηθείς στους γύρω εμπορικούς δρόμους, κάνεις μια στάση στο ZanoniZanoni για το πρωινό καφεδάκι και κάτι για τα παιδιά, συνεχίζεις ανάλογα με το πρόγραμμα, τα κέφια σου ή το ένστικτό σου! Έχει τόσα πολλά να δεις, που δεν μπορείς να τα βάλεις σε κουτί!

Περπατήσαμε αρκετά, μετά τον Άγιο Στέφανο κινηθήκαμε προς το εκπληκτικό Ανάκτορο Χόφμπουργκ και μετά προς την Όπερα της Βιέννης και πραγματικά δεν νιώσαμε κούραση, παρ΄ όλο που είχε αρκετή ζέστη, γιατί όπως είπα η Βιέννη είναι ολόκληρη ένα αξιοθέατο, ένα υπαίθριο μουσείο, που δεν σε κουράζει όσο και να περπατάς.

Το φαγητό μονότονο για τα δικά μας γούστα τουλάχιστον, ίσως επειδή το σνίτσελ είναι το εθνικό τους φαγητό και η Βιέννη είναι τουριστική πόλη, όλα ξεκινούν και σταματούν σε αυτό, αφού αυτό θα ζητήσει και ο τουρίστας! Σα να λέμε σουβλάκι και μουσακά στην Ελλάδα… Φυσικά θα υπάρχουν και μη τουριστικά εστιατόρια που θα δοκιμάσεις τοπικά φαγητά πέρα από τι σνίτσελ, αλλά αυτό απαιτεί να έχεις και τον κατάλληλο χρόνο να γυρίσεις και να ψάξεις. 

Επειδή όμως το όνειρό μου ήταν να απολαύσω μια μπίρα στις όχθες του Δούναβη, βρήκα κάποια εστιατόρια στην ανατολική του πλευρά και πέσαμε σε μια καντίνα δίπλα σε μια παραλία γυμνιστών (!!!), την Zur Kurv’n Würstelstand, όπου πραγματικά εκτός από την μπίρα με θέα τον Δούναβη απολαύσαμε και το φαγητό!!!

DSCN2899
Ο Άγιος Στέφανος
IMG_20220701_133202
Μια γέφυρα στο Δούναβη...
IMG_20220701_135042
...και μια μπίρα με θέα το Δούναβη!
DSCN2927
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα...
DSCN2998
Νότες βλέπω, ο Μότσαρτ θα είναι!

Tips...

Να ξέρετε πως στην Βιέννη έχει απαγορευτεί η στάθμευση σχεδόν παντού και ειδικά για τους επισκέπτες και δεν υπάρχει σήμανση που να το δείχνει! Ο γενικός κανόνας, αν τον έχω καταλάβει σωστά φυσικά, είναι πως στους δρόμους διπλής κατεύθυνσης απαγορεύετε τελείως και στους μονής μόνο για κατοίκους της περιοχής με ειδικό σήμα στο παρμπρίζ. Εξαίρεση σε κάποια σημεία που έχει σήμα ότι επιτρέπετε από τις 18:00 ως τις 6:00. 

Μην παραβιάσετε τον κανόνα, η κλήση είναι σίγουρη και με κόστος 27 ευρώ! Μη ρωτάτε πως το ξέρω… Τουλάχιστον την πληρώνεις online εύκολα! Μια σχετική ενημέρωση θα δείτε εδώ.

Η διαμονή στο κέντρο είναι αρκετά ακριβή και ψάξτε για κατάλυμα περιφερειακά της πόλης. Ακόμη και αν δεν υπάρχει μετρό εκεί κοντά, θα υπάρχουν σίγουρα γραμμές λεωφορείων που να έχουν σύνδεση με μετρό, οπότε μελετήστε σωστά τους χάρτες και τα δρομολόγια, έτσι ώστε να εξασφαλίσετε πως θα έχετε εύκολη πρόσβαση στο κέντρο. 

Θα συμβούλευα επίσης να μην μετακινηθείτε με το αυτοκίνητο προς το κέντρο, γιατί πέρα από το ότι έχει κίνηση, δύσκολα θα βρείτε πάρκινγκ. Η Βιέννη είναι απαγορευτική για τα αυτοκίνητα. Τα ΜΜΜ κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους!

Κάντε μια βόλτα στις όχθες του Δούναβη και μακριά από την κίνηση, όπως στην καντίνα που αναφέρω. Είναι εύκολο και με αυτοκίνητο, αλλά και με λεωφορείο και θα νιώσετε για λίγο έστω σαν ντόπιος, γιατί είναι μέρη που δεν έχουν τουριστικό ενδιαφέρον, αλλά οι ντόπιοι κάνουν εκεί μπάνιο, περιπάτους κλπ. Αν πάτε Σάββατο στην εν λόγω καντίνα θα δοκιμάσετε απίθανο κότσι! 

Κάντε και μια βόλτα στην αγορά της Βιέννης, την Naschmarkt που είναι εύκολα προσβάσιμη, έχει το ενδιαφέρον της για να δείτε πως και τι ψωνίζουν οι βιεννέζοι, αλλά και να τσιμπήσετε κάτι πρόχειρο στις διάφορες καντίνες που υπάρχουν εκεί και ιδιαίτερα στο Nordsee που έχει διάφορα πρόχειρα πιάτα με θαλασσινά, νόστιμα και σε καλές τιμές. 

Επίσης και σε ότι αφορά πάλι το φαγητό, μην παραλείψετε να γευτείτε παγωτό στο ιστορικό Eissalon TICHY, όπου οι μυρωδιές τουλάχιστον από το φρέσκο βούτυρο, θα σας σπάσουν τη μύτη, αν και οι γεύσεις δεν μας ενθουσίασαν, αλλά έχει την αξία του!

DSCN2936
Οικολογική συνείδηση!
DSCN3019
Χρώματα κι αρώματα!
DSCN2968
Άλογα και άμαξες...
IMG_20220701_140124
Στην καντίνα με θέα τον Δούναβη!

Video...

Δείτε βίντεο της συγκεκριμένης διαδρομής από Dashcam, ένα δείγμα φυσικά και όχι όλη η διαδρομή που είναι ώρες, έτσι ώστε να έχετε μια ιδέα για τους δρόμους, τη σήμανση, την κυκλοφορία και μερικές φορές και την οδική συμπεριφορά των άλλων οδηγών!
Ένα βίντεο για την κάθε χώρα ξεχωριστά, από τα σύνορα της μιας μέχρι τα σύνορα της άλλης. Για κάποια επιπλέον διευκρίνηση σχετικά με την κάθε διαδρομή, ή οτιδήποτε άλλο μπορώ να σας βοηθήσω, σε σχόλιο στο αντίστοιχο video στο YouTube!
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τα σχόλιά σας, τις παρατηρήσεις σας και τις ερωτήσεις σας!